құй

зат. көне. Құдық. Қ ұ й д ы ң құдықтан айырмасы шұқырға суды қолдан құйып толтырады. Ертеректе кез келген жерден құй қазып, оның жан-жағынан аяғы соған құятын арық-атыздар тартқан. Оған жаңбыр, қар сулары құйылып, ауызсу болмағанымен мал суаруға жараған (Соц. Қаз., 09.04.1991, 4).